سئوالهای قانونی
بنابر قوانین آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ که فدراسیون بینالمللی وزنهبرداری نیز از آن قوانین پیروی میکند، دو هفته پس از نمونهگیری باید نتایج اولیه نمونهها مشخص شود و کسانی که در آزمایش اولیه نمونهها مشکل دارند، مشخص شوند. پس از آن به صورت قطعی نتیجه نمونه A مشخص شده و در صورت اعتراض طرف مورد اتهام، نمونه B آزمایش میشود. پس از پایان این پروسه نتیجه اعلام خواهد شد و هیچ مدارایی در آن نخواهد بود. این مراحلی است که عزیز و سعید علیحسینی معتقدند در مورد آنها طی نشده و نسبت به همه مراحل اعتراض دارند.
سعید علیحسینی در این رابطه گفت: «در مورد اینکه اعلام کردهاند آزمایش دوپینگ من مثبت شده، من این موضوع را اصلا قبول ندارم. چون این را باید فدراسیون بینالمللی اعلام کند و هنوز این کار را نکردهاند. حالا من نمیدانم که این خبر از کجا نشات گرفته که مسوولان فدراسیون اعلام کردهاند. من تا آنجا که میدانم دوم آبانماه از ما آزمایش دوپینگ گرفتند و طبق مقررات باید 15 روز بعد اعلام میکردند. ما 28 آبان رفتیم مسابقه جهانی و پیش از آن هیچ مشکلی پیش نیامده بود.»
وی تصریح کرد: «حتی زمانی که تست 9 نفر از ملیپوشان مثبت شد، 15 روز پس از نمونهگیری به صورت تلفنی اعلام کردند که نمونه تعدادی از ورزشکاران مثبت شده و آنها اجازه حضور در رقابتهای جهانی را ندارند. مسوولان فدراسیون اکنون میگویند که فدراسیون جهانی به ما مهلت داده در حالی که اگر من مشکل داشتم زودتر اعلام میکردند. اکنون دو ماه از مسابقه جهانی هم گذشته. چقدر دیگر میخواهند مهلت بدهند تا فدراسیون جهانی اعلام کند. اکنون پس از چهار ماه هنوز اسم من در فدراسیون جهانی اعلام نشده، علت این موضوع چیست؟ چرا پیش از اعلام شدن اسمم، مسوولان فدراسیون این گونه مصاحبه میکنند؟ تا به حال فدراسیون جهانی به کدام ورزشکار چهار ماه فرصت داده است؟ هلیل موتلو که قهرمان سه دوره المپیک است، زمانی که دوپینگش مثبت شد، خیلی زود اعلام کردند. مگر عاشق چشم و ابروی من هستند که به من مهلت بدهند. این باور کردنش سخت است.»
عزیز علیحسینی هم گفت: «من به نکتهای دیگر میخواهم اشاره کنم. طبق قانون باید به من اعلام میکردند که نمونه اول پسر من مثبت اعلام شده و من اعتراض کنم. آنگاه300 دلار به حساب بریزم تا نمونه B را آزمایش کنند. کجا من این مراحل را گذراندم؟ کجا فدراسیون جهانی اعلام کرده که مسوولان فدراسیون ما این گونه مصاحبه میکنند؟ پس باید موضوع چیز دیگری باشد. آنها میخواهند سعید را از بین ببرند. من خیالم راحت است که سعید هیچ دارویی نخورده است و این کار را نکرده است و این یک پاپوش برای پسر من است. میخواهند سعید را نابود کنند. من مطمئنم که آزمایشی که دوم آبان گرفتند منفی بوده است. من بر اساس قانون میگویم فدراسیون جهانی اگر نمونه سعید مثبت شده بود، زودتر از اینها اعلام میکرد.»
پدرسعید علیحسینی خاطرنشان کرد: «من اکنون این را میگویم و پشت حرفم هم هستم. داراب و افشین ریاحی هستند که برای خراب کردن رضازاده این کارها را انجام میدهند. به خاطر اینکه حسین رضازاده و سعید علی حسینی رودرروی هم قرار گیرند، همدیگر را از بین ببرند و در این میان ریاحیها استفاده کنند. همه اینها به نفع ریاحیهاست. من اکنون این را میخواهم بگویم چرا باید افشین ریاحی در کره بر روی یک برگه کاغذ بدون آرم و بدون سربرگ به ما اعلام کند که سعید دوپینگ کرده است؟ چرا این را نگذاشتند به صورت رسمی فدراسیون جهانی اعلام کند؟ چرا برگهای که به ما دادند به سرعت زارع از ما گرفت و آن را داخل کیفش گذاشت و گفت این برگه نمایشی است؟ ما اکنون مشکلمان این است که باید مراجع عالی ورزش به موضوعمان رسیدگی کنند. ما به فدراسیون اعتماد نداریم تا کارمان را پیگیری کند. آنها اگر میخواستند مشکلی حل کنند در همین سفر حل میکردند. آنها اکنون در معرض اتهام ما هستند چرا که هنوز فدراسیون جهانی اعلام نکرده، اما فدراسیون ایران اعلام میکند که سعید محروم است.»
عزیز علیحسینی میگوید: «نکتهای که اکنون شکبرانگیز است این است که اکنون همه وزنهبرداران تیم ملی با یک دارو دوپینگشان مثبت شده است. چطور میشود که این اتفاق بیافتد؟ من در اردو نبودم. مربیان و کادر فنی و در راس آنها رضازاده باید پاسخگوی این مساله باشند. من فقط این را میتوانم بگویم که خیال من راحت است که پسر من هیچ دارویی را استفاده نکرده است.»
سعید علیحسینی برای تاکید به پاک بودنش میگوید: «من پارسال پیش از آن که به اردو بیایم چندین بار رکوردهای جوانان جهان را در رقابتهای قهرمانی آسیا شکستم و چهار بار از من - یک بار در ایران و سه بار در رقابتهای آسیایی - تست گرفتند و همه آنها منفی بود. چطور میشود که آن رکوردها را بزنم و همه تستهایم منفی باشد و حالا اعلام کنند که تستهایم مثبت شده است؟ اینها در حالی بود که من و پدرم در اردبیل تمرین میکردیم و هنوز به اردو نیامده بودم. حالا چطور میشود که آمدهام اردو و میگویند که دوپینگم مثبت شده است؟ من مطمئن هستم که نمونه دوپینگم را عوض کردهاند.»
بازی را شما شروع کردید
پدر علیحسینی که به شدت از اعلام خبر مثبت شدن آزمایش کنترل دوپینگ فرزندش ناراحت است گفت: «این قضیه با اعلام کردن داراب ریاحی به پایان نمیرسد. من این موضوع را ادامه میدهم. من به آنها گفتم که خودتان شروع کردید. من هم پیگیری میکنم. اگر میخواهند من را زندانی کنند، این کار را انجام دهند. اگر هم میخواهند من را اعدام بکنند، بکنند. هر کاری میخواهند بکنند، اما بدانند که ما از حقمان نمیگذریم و تا آخرش هستیم و حتی اگر فرصت شود، بسیاری از مسائل دیگر را هم اعلام میکنم که در آن صورت آبروی خیلی از افراد میرود. آنها ماجراجویی را شروع کردند و خودشان هم باید تمام کنند.»
اگر دوپینگی بودم چرا گفتند خودت را به مصدومیت بزن؟!
سعید ادامه داد: «نکته جالب این است که اگر من مشکل داشتم، چرا در مسابقههای جهانی به من گفتند که خودت را به مصدومیت بزن؟ علت این ماجرا چه بود؟ اگر من مشکل داشتم و دوپینگی بودم میگفتند که دوپینگ کردم. چرا به من گفتند که آیان گفته عکس سعید علی حسینی را که مصدوم شده در سایت فدراسیون منتشر کنید؟ چرا آیان این کار را کرد؟ مگر عاشق من است که میخواهد آبرویم نرود؟»
پدر سعید علیحسینی یادآور شد: «نکته دیگری را میخواهم بگویم. هدف اصلی رضازاده و ریاحی از حضور در مجارستان چه بود؟ آنها به دنبال چه بودند؟ آنها رفته بودند کار سعید را درست کنند یا برای سعید جاسوسی کنند؟ به من میگویند که ما رفتیم به آیان گفتیم که علی حسینی میگوید ما مدارکی داریم که آن را رو میکنیم. داراب ریاحی برای چه به فدراسیون جهانی رفته بود؟ برای نابود کردن سعید یا دفاع از حق او؟ چرا ریاحی در فدراسیون جهانی گفته که پدر سعید علی حسینی میخواهد از آیان شکایت کند؟ این حرف یعنی چه؟ این مساله به ما کمک میکرد یا مشکل ما را بیشتر میکرد؟ چرا از این ناراحت شدند که من گفتم افشاگری میکنم؟ من حق ندارم از فرزندم دفاع کنم؟ مگر من اسم از کسی بردم و گفتم کسی این کار را کرده است؟ چرا دنبال ماجراجویی هستند؟ چرا به من میگویند که مصاحبههای تو باعث شده آیان ناراحت شود و مشکلت پیچیدهتر شود. من از حسین رضازاده میپرسم آیا در مذاکرهای که با آیان داشتی متوجه شدی که آیان چه گفته یا همه را افشین ریاحی ترجمه کرده است؟ اکنون با توجه به این موضوع من درخواست دارم تا هیاتی بلند پایه از مدیران و کارشناسان به مقر فدراسیون جهانی بروند تا مذاکره کنند. افشارزاده هم گفته بود که اگر ریاحی و رضازاده نتوانند کاری پیش ببرند من خودم وارد عمل میشوم. اکنون هم از افشارزاده میخواهیم که موضوع ما را پیگیری کند.»
یک هفته سرگردانی در سازمان تربیت بدنی
علیحسینی تصریح کرد: «پیش از اینکه ریاحی و رضازاده به مجارستان بروند، ما یک هفته پشت در اتاق آقای حمید سجادی رفتیم، اما ما را به اتاقش راه ندادند. حتی تلفن ما را هم جواب نمیداد. ما میگفتیم که اینها نمیتوانند مشکل ما را حل کنند. ما میگفتیم که باید افشارزاده برود. حتی ما را در حیاط سازمان تربیت بدنی هم راه نمیدادند. آقای سجادی ما را در حیاط دید اما رویش را کرد به آن طرف و رفت. حالا نتیجه آن کار این میشود. پس وظیفه سازمان تربیت بدنی چیست؟ آیا دفاع کردن از حق فرزند من نیست؟ وظیفه آقای سجادی به عنوان معاون چیست؟ سجادی وظیفهاش این است که فکری به حال بچه من کند نه اینکه او هم بگوید سعید علی حسینی دوپینگ کرده است. او بر اساس کدام مدرک به مسوولان فدراسیون اجازه داده که این خبر را اعلام کنند؟ سجادی ما را قبول نکرد تا با او صحبت کنیم. ما را فرستادند دفتر عالمی. من حرفهای نگفته زیاد دارم که آبروی خیلیها میرود. امیدوارم که با مذاکرههای افشارزاده مشکل ما حل شود. در غیر این صورت مجبوریم که از طریق حقوقی، قانونی و شورای بینالمللی حکمیت ورزش در سوییس پیگیری کنیم. من نمیگذارم پسرم را فدا کنید. من به همه مردم میگویم که چه کسی به وزنهبرداران دارو میدهد. مردم باید بدانند چه کسی به جوانان خیانت میکند؟»
یکی بگوید رضازاده با چه زبانی با آیان صحبت کرد
به دیدار محمد حسن عالمی مدیر کل دفتر امور مشترک فدراسیونهای سازمان تربیت بدنی رفتم و به او گفتم رضازاده سابقه خوبی پیش من ندارد و ممکن است در این سفر اتفاقاتی رخ دهد که جبران ناپذیر باشد، اما او گفت که مشکلی نیست و چون تاماش آیان با رضازاده دوست صمیمی است و خطری پیش نمی آید. یکی بگوید رضازاده با چه زبانی با آیان صحبت کرده او که تسلطی به زبان انگلیسی ندارد، از سوی دیگر رییس فدراسیون وزنه برداری جهان آدمی نیست که بخواهد با فردی مثل داراب ریاحی حرف بزند، این که در آنجا چه شد و چه گذشت برای من معلوم نیست، اما شک ندارم که رضازاه تنها به دلیل ضربه زدن به من چنین کاری را کرده است.
در اردوی اردبیل به ما آمپول زدند!
سعید علیحسینی افزود: «چطور میشود برای رضازاده در آن موقعی که آزمایش دوپینگ 9 وزنهبردار درآمد سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک دست به دست هم دادند تا او محروم نشود اما اکنون برای من همه کنار کشیدند. ما در اردوی اردبیل که بودیم به ما آمپول انسولین، تستسترون و سوماتوتروپین میزدند و بعد فهمیدیم این همان بلایی است که به سر خیلی از وزنهبرداران آمده و آنها دچار بیماری دیابت شدهاند. این کار را میخواستند برای ما هم بکنند. من و بهداد سلیمی گفتیم ما نیازی به این آمپولها نداریم. پدرم هم اجازه نمیداد که من از این آمپولها استفاده کنم.»
و سئوالهای بی پایان عزیز علیحسینی
وزنهبردار سابق تیم ملی خاطر نشان کرد: «من اکنون این سوال را دارم. آن زمانی که دوپینگ 9 وزنهبردار مثبت شد و حسین رضازاده هم عضو آن تیم بود، او در آسمانها تمرین میکرد. او هم جزو این ده نفر بود. چرا رضازاده دوپینگش درنیامد، اما سعید علی حسینی دوپینگش مثبت شد؟ این چرا برای من مهم است، چون که مربی تیم ملی در آن وقت آقای "ژنیا ساراندالیف" به جای او نمونه ادرار داده بود. واگرنه رضازاده هم جزو این ده نفر بود. آن موقع شاهین نصیرینیا میخواست در این مورد صحبت کند، اما نگذاشتند که او حرفهایش را بزند. نکته دیگری که میگویند این است که هر کدام از این وزنهبردارانی که دوپینگشان مثبت شده، خودشان دارو مصرف کردند. مگر میشود همه یک داروی یکسان را مصرف کنند و مسوولان تیم ملی نفهمند؟»
به قرآن قسم میخورم که سعید دارو مصرف نکرده است
پدر علی حسینی ادامه داد: «همه ما به این قرآن اعتقاد داریم. این قرآن را جلوی رضازاده گذاشتم و گفتم که سعید علی حسینی هیچ قرصی نخورده است. از این بالاتر دیگر چیزی نداریم که قسم بخورد. من به این قرآن قسم میخورم که آن دارویی که اعلام میکنند سعید مصرف نکرده است ولی به نام سعید آن را درآوردهاند. من آنقدر به سعید اعتماد دارم که قسم قرآن میخورم. یک روز به او آب معدنی دادم که درش باز بود، او آب را نخورد به دلیل اینکه میترسید مادهای در آن ریخته شده باشد. او حتی آب معدنی را در صورتی که پلمب شده بود میخورد. او اینقدر کنترل میکرد. من حتی در مورد غذایی هم که میخوردم مواظب بودم که به آن چیزی اضافه نکنم. همه چیز را تحت کنترل داشتم. حتی من کراتین هم مصرف نمیکردم. من که میدانستم یک بار محروم شدهام و این بار برای همیشه محروم میشوم. من که این تجربه را داشتم که به صورت ناگهانی از من تست بگیرند. مگر دیوانه بودم که دوباره این کار را بکنم.»
پدر سعید نیز گفت: "ما یک مثل داریم وقتی چهارپایی از جویی رد شود و پایش در گلها گیر کند، دیگر تا آخر عمر آن کار را تکرار نمیکند. حالا این مثل سعید است. چطور میشود او یک بار دو سال محروم شود و دوباره با این مشکل مواجه شود؟ چرا؟ چون بخواهند در فدراسیون ریاست کنند."
بارها مورد بیمهری رضازاده قرار گرفتم
سعید علی حسینی گفت: «من بارها در اردو مورد بیمهریهای رضازاده قرار میگرفتم. وقتی بقیه بچهها به وزنههایی در حد رکوردهای ایران میرسیدند چند سکه پاداش میگرفتند اما وقتی من در اردو رکوردهای جهانی را هم میزدم رضازاده بلند شده و میرفت. وقتی 210 کیلوگرم را در یک ضرب زدم رضازاده سالن را ترک کرد. وقتی 215 کیلوگرم را هم زدم باز هم سالن را با ناراحتی ترک کرد. وقتی 250 کیلوگرم در دو ضرب زدم همین کار را تکرار کرد و هر بار با بهانهای اعلام میکرد که اینها فایدهای ندارد. چرا باید با من این رفتار را انجام میداد؟ آیا با این رفتار اکنون نباید شک کنم که میخواستند من را قربانی کنند؟ وقتی من گفتم که میخواهم از نمونه ادرارم آزمایش DNA به عمل آید تا ببینم واقعا این نمونه ادرار من است که مثبت شده یا نه؟ افشین ریاحی گفت که احتیاجی به این کار نیست. مشکل تو حل میشود. حتی رضازاده پیش از حضور در مجارستان به من گفت که تو مشکلی نداری و میتوانی در رقابتهای قهرمانی کشور وزنه بزنی. حالا چطور شده به یک باره من دوپینگی شدهام. حتی من میدانم که آیان، رضازاده را آنچنان را قبول ندارد و از ما خواسته که مسوولان بلندپایه ما به آنجا بروند.»
رضازاده مقابل چشم میلیون ها بیننده تلویزیون دروغ گفت
برای رضازاده متاسفم که برای حفظ منافع شخصی خود حاضر است همه اعتبار و حیثیت ایران را به بیگانگان هدیه کند. اگر تا امروز سکوت کرده ام به این دلیل بود که رضازاده از من خواست به عنوان یک سرباز در خدمت تیم ملی باشم، اما حالا که خود او به حفظ منافع و موقعیت خود می اندیشد، همه ناگفته ها را می گویم تا همگان بدانند وی چه معامله ای با ورزش وزنه برداری و آینده ملی پوشان آن انجام داده است. قبل از مسابقات جهانی در اردو تیم ملی وزنه 215 کیلویی را بالای سر می بردم، اما رضازاده در برنامه تلویزیونی رخصت و در مقابل چشم میلیون ها بیننده تلویزیونی به دروغ گفت، من تنها 210 کیلوگرم را بلند کرده ام، حال می خواهم بپرسم اگر او به فکر ایران و کسب افتخار برای کشور است، آیا باید قبل از آغاز رقابت های جهانی این گونه با روحیه من بازی می کرد. من از حق خود و ملت ایران به خاطر این که رضازاده نگذاشت طلای جهان را کسب کنم، نخواهم گذشت و او مطمئن باشد که به زودی باید پاسخ تمام کارهای خود را در پیشگاه ملت ایران بدهد.
رضازاده گفت حق ندارم بیش از 180 کیلوگرم وزنه بزنم
وی در خصوص اصرار مسئولان فدراسیون برای حذفش از صحنه وزنه برداری ایران افزود: هنوز سایت فدراسیون جهانی خبر دوپینگ مرا را که صحت هم ندارد، اعلام نکرده است، اما سرپرست فدراسیون وزنه برداری بی صبرانه منتظر است همه زندگی و آینده مرا فدای خود کند تا رکوردش هیچ گاه شکسته نشود. رضازاده قبلا هم در رقابت های آسیایی برای من ایجاد مشکل کرد و در آن زمان خیلی جدی گفت که حق ندارم بیش از 180 کیلوگرم در یک ضرب و 220 کیلوگرم در دو ضرب وزنه بزنم، چرا که رکوردش با خطر مواجه می شد. من از رضازاده نخواهم گذشت، چرا که مدارکی دارم که اگر لازم باشد در مراجع ذیصلاح از وی و خیلی های دیگر شکایت خواهم کرد.
انگار تمام طعنه و کنایه راست بود و عملی که تا دیروز در لفافه به رضازاده زده میشد، علی حسینی و پدرش صراحتاً بیان کردند تا مشخص شود، هرکول سابق ایران بیجهت به فکر خداحافظی از دنیای قهرمانی وزنهبرداری نیافتاد.
اینها را هر انسانی مطالعه میکند قلبش به تپش میافتد و به این فکر میکند که حالا که باید دیگر به حسین رضازاده به عنوان یک قهرمان ملی فکر نکرد، میتوان امیدوار بود افشارزاده بتواند در سفر به مجارستان تاماش آیان رئیس قمارباز و رشوه گیر فدراسیون جهانی وزنهبرداری را به هر طریق ممکن متقاعد کند که این ماجرا جمع شود و حسین رضازاده در سطح بینالملل به عنوان قهرمان سابق دوپینگی معرفی نشود.
در کنار این فاجعه، شکایت قضایی در دادگاههای داخلی و حکمیت بینالمللی ورزشی توسط امید ناییج که اعتقاد دارد دوپینگی نبوده و او هم قربانی یک بازی کثیف شده، هم ماجرایی است و انگار قرار نبود به این واقعیت پس از یک دوره مدیریت حسین رضازاده دست یافت که او به درد این مسئولیت نمیخورد. در این اوضاع نوشتههای برخی روزنامهها و سایتهای لجن پراکن آنچنان دردآور است که نتوان از کنارش به سادگی گذشت.
اینکه دوپینگ وزنه برداران از جمله حسین رضازاده را به استکبار جهانی و حمایتش از احمدی نژاد و شکسته شیشه خودرویش پس از انتخابات ربط دهند، عین توهم توطئه برای فرافکنی است. آیا علی حسینیها هم عامل سیا و موساد هستند یا باز هم گروهی قصد دارند برای آنکه یکی از همتیمیهایشان که در فضای سیاسی هم با آنها بوده، با گل آلودکردن آب، از مهلکه برهانند. اما به چه قیمتی؟ به قیمت تلف شدن جوانی که میخواست و میتوانست بزرگی کند و نامش در میان مدالآوران جهانی و المپیکی بالاتر از نام حسین رضازاده قرار گیرد؟