سلام
از اینجا شروع میکنم که فیلم اخراجیها توانست دل مردم به دست بیاره و با استقبال عمومی روبرو شد
الان در برخی از محافل و میز گردها فروش خوب این فیلمو به حواشی و مخصوصا به نام کارگردان اون نسبت میدن
در صورتی که به هیچ وجه درست نیست چرا که اگر فیلم تماشایی نبود چند روز پس از اکران از تب و تاب میوفتاد
ولی در حال حاضر هر روز استقبال بیشتری از فیلم میشه
واین به خاطر تبلیغ فیلم از زبون یه تماشاگر به فردیه که میخواد تماشاگرد بشه و تمشاچیه فیلم با آب و تاب از فیلم
تعریف میکنه و این حس در همه اون کسایی که فیلمو دیدن وجود داره واینکه حتما دوستشون .. فامیلشون..و حتی
اوناییکه به سینما نمیرنو.. ترغیب و تهییج کنن که این فیلمو از دست ندن
بعضی ها به اینکه تیکه های فیلم تکراری و اس ام اسی هستش انتقاد کردن
اولا این خودش هنر که از تیکه های تکراری دیالوگهایی ساخته بشه که بازم برای مردم تازگی داشته باشه
چون تو فضایی ساخته شده که عملا اجرا میشه ..و اتفاقا این درسته که: شنیدن کی بود مانند دیدن
بیشتر این تیکه ها تو فرهنگ جبهه توسط رزمنده ها ساخته شد و حالا دوباره سازی شده
ده نمکی با زیرکیه خاصی تونست چند صحنه از واقیعت جنگو در اذهان عمومی و مخصوصا نسل جدید ثبت کنه
درسته که سالن از بازی اخراجیها منفجر میشد ولی در چند صحنه مردم طوری تحت تاثیر قرار گرفتن که
سالن در سکوت فرو رفت و اگه گریه هم مثل خنده محدودیت مکانی نداشت مردم بغضشونو فرو نمیبردن
از یکی شنیدم که چون از ده نمکی و عقاید تندروی اون خوشش نمیاد به بقیه هم توصیه میکرد حیف 1500که برای
دیدن فیلم بدن
من خودم 95 درصد با نظرات روزنامه ای ایشون مخالفم ولی انسان باید همیشه دیدی وسیع و به دور از حب و بغض
داشته باشه و باید ببینه چی ساخته شده نه کی ساخته
هیت داوران در مورد فیلم و بازیگران اون نامردی کردن
این فیلم باعث این شد چند طیف از جامعه باهم به سالن سینما بیان اگه به درب خروجیه دقت کنید مهمترین
انها جوونهای ریشو و حزب الهی در برابر جوونهای جین پوش و ژل زدس
در آخر اینو بگم که فیلم ضعفهایی داشت و دیگه این که فکر نکنید من جز ء بچه مثبت و مخلص این جامعه هستم
هم تیپ میزنم و هم جین میپوشم و ژل هم میزنم ....در ضمن یه کمی هم شیطونم
یا محمد و یا علی