با عرض سلام و خسته نباشید حضور عزیزان و ورزشکاران

 واقعیت و حرف دلم رو میخوام بگم...وقتی شنیدم که پرچمدار ایران در المپیک یک خانوم هست اعصابم به هم ریخت نه به خاطر زن بودنش بلکه بخاطر مسائل سیاسی و عقیدتی و ناشناخته بودن ورزشکار مورد نظر نه تنها در جهان بلکه در ایران ...همونطور که تو المپیک های گذشته پرچم را از دست تختی و امیر خادم گرفتند و بنا بر ملاحظات سیاسی به افرادی دیگر سپردند ..که نه تنها در دنیا بلکه در کشور ایران هم کسی اونهارو نمیشناخت...و حالا تاریخ دوباره تکرار شده و در پکن پرچم از دست قهرمانی چون سوریان ..مظاهری...بچه های بلند بالای بسکتبال خارج کردند و به ناشناسی سپردند...فقط به خاطر اینکه حجاب را به دنیا نشون بدن...نمیدونم اون کشورهای مسلمان آفریقایی که با حجابهای بسیار زیبا( که مطمئن باشید چه اینجا و چه در کشور خودشون ظاهرشون یکی است) رژه میرفتن تو چشم نبودن و همه منتظر بودن حجاب ایرانی رو ببینن.متاسفام  برای خودم و دست اندرکاران ورزش این مملکت که دغدغه رژه رفتن باید خود نمایی باشه اون هم بیهوده ...چون ورزشکارهای خانوم هم میتونستن با بقیه رژه برن و حجابشونو به همه نشون بدن..پرچمدار چین رو که دیدیم کیف کردیم...کاپیتان تیم بسکتبال و بلند قد ترین ورزشکار  حاضر در مسابقات...ما هم حامد حدادی را داشتیم .....جالب بود که هم زمان با پخش افتتاحیه در استادیو شبکه سه محمد علی صنعتکاران قهرمان جهان و المپیک وقتی صحبت از کمیته المپیک شد ..گفت :این کمیته بی کیفیت ترین کمیته المپیک تا حالا بوده...نمیدونم ندادن پرچم به افرادی مثل سوریان چه تاثیری براشون داشته...خدا کنه براش فرقی نداشته با شه کی حامل پرچم بوده.

سیستمهای غلط ورزشی در آینده ورزش ایران را نابود خواهد کرد....

                                                                                           یا محمد و یاعلی

 نوشته شده توسط مصطفی جلالی علیائی در شنبه 87/5/19 و ساعت 1:18 عصر | نظرات دیگران()

سلام....

میخوام از خیانت بگم....

خیانت در امانت...ولی از نوع خاص...خاص بودن به این معنا که بالاترین درجه خیانت محسوب میشه...

وشرم آور ترین .............

رسم اینه که وقتی چیزی رو به ما میسپارن یعنی ببه ما اعتماد کامل دارن...و ما باید حداکثر توانمون رو در نگهداری امانت بکار

بگیریم.....حتی اگه اونطوری که اونا درباره ما فکر کردن نباشیم...یعنی هر کسی خودشو بهتر میشناسه شاید از روی رفاقت و یا بعضی وقتها از روی ظاهر سازی که خودمو انجام میدیو ونیستسم اونجوری که دیگران فکر میکنن ولی به هر حال در امانتی که به ما داده میشه باید کسی باشیم که اونا فکر کردن...نقل هست که روزی مردی به حمام میرفت هنگام ورود به حمام کیسه زر خودشو به شخصی که کنار درب حمام نشسته بود داد و از اونجایی که هوا تایک بود فکر کرد که حمامی اونجا نشسته..وقتی هوا روشن شد و اون شخص هم از حمام بیرون اومد از مرد خواست که کیسه زرشو بده...مرد هم این کار را کرد ..ولی به اون گفت تو با این کارت منو از کاسبی امروز انداختی...

صاحب کیسه گفت چرا؟ مرد گفت من طرارم (دزد) و تو باسپردن این کیسه به من از رفتن به قرار دزدی که داشتم انداختی...رسم جوانمردی نبود در امانت تو خیانت کنم...............و تمام خلاصه ای که گفتم مقدمه ای بود به خاطر خیانت بعضی از افرادی که این روزها درباره خیانت اونا زیاد شنیدیم..خیانتی فراتر از سپردن کیسه زر .... که سپردن ناموس  به کسانی که یک عالمه پدر و مادر به اونا اعتماد کردن...نمیدونم چی بگم ..ولی این مثل روز روشنه که هیچ وقت از کسانی که مسئولیت حفاظت از دختران دانشجو

را دارن و در بعضی مواقع محرم اسرار اونها هستن انتظار نمیره از این موقعیت سو استفاده کنن و به خاطر مشکلی که یک دانشجو داره بخوان به خواسته های خودشون برسن که این بی شرمانه ترین حالت یک  فرد میتونه باشه.........که وقتی یک نفر مستاصل شده وبه کمک شما نیاز داره بخواهی از این فرصت به نفع خودت بهره برداری کنی.........و در آخر اینکه شیطان در لحظه ای آدمارو گول میزنه ما نمیتونیم خودمونو پاک و خیلی از خود مطمئن نشون بدیم...چون تا فردی در اون موقعیت قرار نگیره نمیتونه در مورد خودش قضاوت کنه پس نباید مغرور باشیم...

اون قضیه و داستان فرشته که یادتون هست ( او یک فرشته بود )

                                                                                                      یا محمد و یا علی

 نوشته شده توسط مصطفی جلالی علیائی در چهارشنبه 87/3/29 و ساعت 10:3 صبح | نظرات دیگران()

با عرض سلام وخسته نباشید ...و عذر از اینکه دیر اومدم...

حتما برای شما هم پیش اومده که اخبار متنوع و متناقضی را از منابع مختلف بصورت غیر رسمی شنیده باشید ومدتی هم طول کشیده تا از صحت و سقم اون خبر اطلاع پیدا کنید....مطلب همینه... چرا در مورد ما اینطوری فکر میکنن...یکی نیست بهشون بگه  اون زمان گذشت  که بعد از چند سال تازه میفهمیدیم چی به چیه.....البته سانسور خبری تا یه حد استانداردی خوبه و بعضی از مسائل که باعث اختلال در امنیت ملی میشه باید مسکوت بمونه...ولی هر چی خبر مهمه داره سانسور میشه و بهونه دارن که به ضرر منافع ملیه..........این که نشد همه خبرها اینطوری باشه....تازه یه سری خبر هست که اگه گفته بشه بهتره....وقتی یهکی از مسئولین مملکتی از پست خودش سوء استفاده میکنه باید مجازات بشه و چی از این بهتر که همه اونو بشناسن و ابروش بره تا دیگران هم درس عبرت بگیرن...چطور میشه وقتی یکی با پولهای باد آورده . اختلاسی با خونوادش به سفرهای خارجی میره و خونواده طرف از این پولها استفاده میکنن...ولی وقتی گیر میوفته سریع میگن به خاطر

حفظ ابروی خونوادش نباید فلان خبر همگانی بشه...نه اصلا درست نیست........... میخوام یه مثال بزنم ....یادتونه که سر کنفرانس برلین چی کار کرد این صدا وسیما...فقط برای ا ینکه فلان جناح سیاسی باید تضعیف میشد و یا فردی که حالا راست یا دروغ به عنوان جاسوس هسته ای

معرفی شد....نمیدونم شاید اون کسی که فساد اقتصادی بوجود میاره و باعث اختلاف خانواده ها..جدایی..قتل ..ترک تحصیل..فساد اخلاقی...اعتیاد ..(که همه اینها به خاطر فقر در زندگی بوجود میاد )اصلا باعث به خطر افتادن امنیت ملی نمیشه..چند ساله که اقای احمدی نژاد میخواد چندتا مفسد رو معرفی کنه...در عرض یک هفته ولی هنوز اون هفته نیومده...احمدی نژاد بعضی مواقع با احساساتی شدن مطالبی رو میگه که بعدا اصلا نمیتونه بهش عمل کنه.............حالا کاری به این قضیه نداریم.....ولی سانسور خبری تو ایران داره همه ی مردم رو نسبت به نظام بد بین میکنه....وقتی خبری که صحیح و درست از طرف رسانه های بیگانه مطرح میشه و مردم هم به صحت خبر پی میبرن...دیگه اعتمادشون به رسانه های داخلی که از گفتن این خبر طفره رفتن سلب میشه...و اگه خبر غلطی هم از رسانه های خارجی مطرح بشه مردم باور میکنن....همه دم از صداقت میزنیم ولی ...فلان مقام ارشد نظامی از یه خبر که همه از اون مطلع هستن طفره میره و حتی دروغ هم میگه

چه انتظاری از اون فردی که حالا میخواد بزرگ باشه یا کوچیک باید داشت ..که تو زندگی باید صادق بود...

صادق زیاد داریم ولی آدم صادق خیلی کمه..............

                                                                 یا محمد و یا علی

 نوشته شده توسط مصطفی جلالی علیائی در دوشنبه 87/2/2 و ساعت 6:44 عصر | نظرات دیگران()